Kanto el la filmo
«Tri tagoj en Moskvo»

(E. Kolmanovskij –
L. Derbenjov, I. Ŝaferan,
tr. V. Melnikov)

Al mi parolas vi pri am',
sed la parolo vane ekis.
Mi viajn vortojn aŭdis jam,
kaj ili tute min ne vekis.

Refreno:
Eble vi en mond' plej bonas eĉ,
sed pri tio dume mankas pruv':
Neĝer' unua –
        ne estas neĝ', (2)
pluver' unua –
        ne estas pluv'.

Do iam poste, sed ne nun,
alvenos am', de l' sort' hazardo;
kvazaŭ diluvo en aŭtun',
aŭ januare ŝtorm'-blizardo.

Refreno.

Kaj tiam mi, eĉ malgraŭ vol',
vin vidos per rigardo nova,
kaj pleje gravos la parol',
ĝis nun sensenca kaj senpova.

Refreno.

Песня из к/ф
«Три дня в Москве»

(Э. Колмановский –
Л. Дербенёв, И.Шаферан)
 

Ты говоришь мне о любви,
а разговор напрасно начат.
Слова я слушаю твои,
но ничего они не значат.

Припев:
Может, ты на свете лучше всех,
только это сразу не поймёшь:
Одна снежинка –
        еще не снег, (2)
Одна дождинка –
        еще не дождь.

Когда-нибудь, но не теперь,
придёт любовь, чтоб стать судьбою.
Придёт как ливень, как метель,
всё заслонив вокруг собою.

Припев.

И, может быть, вдруг я сама
тебе в глаза взгляну иначе,
и станут вещими слова,
что ничего сейчас не значат.

Припев.